Rupsen van het landkaartje uit

Het is zover; de eitjes die het landkaartje
laatst heeft gelegd zijn uit! Er zijn behoorlijk wat kleine rupsjes geboren.
Zoals je ziet zijn ze gelijk begonnen met eten, er zit al een gat in het brandnetelblad.
Dit is feitelijk wat een waardplant doet, een vlinder legt er eitjes op en de rupsen die uitkomen eten van die plant. Er is in toenemende mate een waardplanten-probleem in Nederland, en dat is een voorname reden waarom het niet zo best gaat met onze vlinders. Omdat wij mensen de waardplanten zien als "onkruid", is het voor onze vlinders steeds lastiger om er eentje te vinden in onze nette tuinen.
De brandnetel is niet alleen waardplant voor het landkaartje, maar ook voor de distelvlinder, atalanta, dagpauwoog, kleine vos en de gehakkelde aurelia. Allemaal veel voorkomende tuinvlinders.
Een goede reden om brandnetels in je tuin te hebben! Ook al heb je maar plek voor één exemplaar (net als Mien Toentje), alle beetjes helpen. Dat is maar weer gebleken.
De rupsen zullen zich snel gaan verspreiden over Mien Toentje, maar als ik ze in het vizier kan houden zal ik zeker weer een update plaatsen.

Herfstig

Ook al gaan we op augustus aan, als je op het weer afgaat zou je dat niet zeggen. Na het zonnigste en droogste voorjaar ooit gemeten, hebben we nu te maken met een regenachtige zomer.
Voor de mens niet zo leuk, maar Mien Toentje vaart er wel bij. Toen ik zojuist naar buiten liep, leek het wel herfst.
Wel jammer dat de vlinders zich massaal hebben verstopt.

Bloei

De vijver van Mien Toentje heeft de tweede waterlelie van het jaar in bloei staan. Het ziet er weer mooi uit. Links is het snoekkruid en hieronder de kattenstaart, die staan ook in bloei.

Filmpje kleine watersalamander

Hier is een filmpje van de kleine watersalamander die bij de krabbenscheer omhoog zwemt om iets te eten van het wateroppervlak. Het is een beetje onscherp, maar mijn camera is nieuw en het filmen ermee heb ik nog niet goed onder de knie.

Een update over de eitjes van het landkaartje: er is nog geen zichtbaar verschil met toen ze gelegd werden.

Reactie van een volger

"Hallo mien toentje. Was ik net van plan te vragen wat voor vlinder ik in mijn eigen tuintje had, zie ik bij mien toentje al wat het was. Helaas heb ik geen brandnetel. Anoniempje.

Door Anoniem op Landkaartje legt eitjes op 16-7-11"

 

Beste Anoniempje,

Wat leuk dat je ook een landkaartje had. Het grappige van het landkaartje is dat ze er in de zomer heel anders uitzien dan in de lente. In de zomer zijn ze zwart, en lijken ze een klein beetje op een atalanta, en in de lente lijken ze een beetje op een vosje. Je kunt een brandnetel ook in een grote pot planten, dan kan hij niet woekeren.

Ik ben van plan om regelmatig te checken hoe het met de eitjes gaat.

Hartelijke groeten,

Mien Toentje

Landkaartje legt eitjes

Elke keer als ik Mien Toentje inloop om te kijken of er nog wat te beleven valt, gebeurt er weer iets bijzonders. Je vraagt je soms af waar het ophoudt.
Dit keer heb ik een eitjes-leggend landkaartje kunnen fotograferen. Het was de eerste keer dat ik een landkaartje in Mien Toentje zag.
Ze legt haar eitjes op de brandnetel, de waardplant van het landkaartje (en een aantal andere vlindersoorten). Speciaal voor vlinders heb ik een stukje tuin waar brandnetels kunnen groeien. Ik hou het binnen de perken, want brandnetels hebben wel de neiging om de boel over te nemen.

Gewone huisspin

De tweede aflevering van "diervriendelijk tuinieren" gaat over de gewone huisspin (tegenaria domestica). Het is een flinke spin, en ik krijg altijd de rillingen als ik er eentje zie. Iedereen kent hem wel denk ik, hij heeft de gewoonte om je soms ook in je huis de stuipen op het lijf te jagen. Eigenlijk gek, want hij doet niks.

Deze spin heeft een plaats in de kringloop van Mien Toentje, en er is dus ook rekening gehouden met zijn wensen.
Bij de aanleg van mijn insectenhotel, heb ik de onderste twee verdiepingen ingericht voor de spinnen (hier rechts). Gewone huisspinnen maken hun web liever dichtbij de grond. Ze maken een trechtervormig web, en zitten in een hoekje te wachten tot er een argeloze voorbijganger in verstrikt raakt. Kleine prooien worden direct verslonden, grotere prooien worden met gif ingespoten en ingepakt. Zogauw ze lekker vloeibaar zijn van binnen, zuigt de huisspin de prooi leeg. Hier linskonder zie je zo'n opgehangen prooi:

Ook de houtstapel van de vorige aflevering, wordt bewoond door spinnen.
Daarnaast heb ik achter de bamboe alle stukjes puin die ik vond bij het uitgraven van de vijver, op een stapel gelegd. Daar wonen bijzonder veel spinnen, en niet alleen de huisspinnen. 



In het schuurtje wonen ook een paar uit de kluiten gewassen huisspinnen. Zij hebben onlangs kleine spinnetjes gekregen.

Reactie van een volger

Hallo mien toentje!
Wat leer ik toch elke keer weer veel over zoiets gewoons als een tuin. Ik heb b.v. nog nooit gehoord van de kolibrievlinder. Ik kijk heel erg uit naar de foto. Doe je best! 11 juli 2011 18:05

Hallo volger,
Bedankt voor je reactie, leuk om te weten dat iemand er iets aan heeft. De kolibrievlinder is zeldzaam geweest, maar de laatste jaren in opkomst. Hij ziet er ook echt uit als een kolibrie, vliegt en hangt stil in de lucht als een kolibrie, en klinkt ook zo (zoemend, net zo als een enorm insect zou klinken).
Ik hoop zelf ook dat ik hem nog een keer kan fotograferen.
Hartelijke groet,
Mien Toentje

Bont zandoogje

Ik heb weer een nieuwe vlindersoort in Mien Toentje ontdekt: het bonte zandoogje!

Aan het begin van het jaar heb ik mijn tuinjaar van 2011 uitgeroepen tot Jaar van de Vlinders. Vorig jaar stond in het teken van amfibieën, en ondertussen is Mien Toentje amfibie-vriendelijk. Dit jaar probeer ik Mien Toentje zo vlinder-vriendelijk mogelijk te krijgen, met als doel verschillende soorten vlinders aan te trekken.

Dat lijkt goed te lukken. Alleen al in de afgelopen twee weken heb ik 10 vlindersoorten in Mien Toentje geteld, waarvan ik de kolibrievlinder de bijzonderste vond. Helaas heb ik die nog niet kunnen fotograferen. Hij is razendsnel.



Flinke bos hout voor de deur

In de nieuwe serie "diervriendelijk tuinieren" hier het eerste deel over de houtstapel in de tuin.
Je creëert hiermee een overwinterplaats voor een aantal wezens, zoals kikkers, padden, salamanders, lieveheersbeestjes en egels. Maar ook veel insecten zullen in je houtstapel gaan wonen, zoals spinnen, pissebedden, torretjes.
Situeer je houtstapel op een rustige plek en zit er verder niet meer aan. De houtstapel van Mien Toentje ligt achter de meidoorn:

Er zit vanalles. Omdat ik er bodembedekkers voor heb staan, is het een oase van rust voor mijn bewoners.

Het beste is in de schaduw, dan blijft het
vochtig en koel. Leg het hout rommelig op
elkaar, dat is het meest natuurlijk.
De koolmeesjes komen op rustige momenten fourageren bij de houtstapel, op zoek naar eten.

Het beste is om onbehandeld hout te gebruiken, dat rot lekker weg. Als er nog bast aan zit, des te beter. Deze houtstapel bestaat maar voor een deel uit onbehandeld hout, de rest komt van oud tuinhout dat ik aantrof toen ik hier kwam wonen.

Je zou er ook een klimplant overheen kunnen laten groeien, zoals een kamperfoelie. Wat varens ervoor en het ziet er goed uit.
Als je een vijver hebt, kun je je houtstapel er vlakbij bouwen. Dan hebben je amfibieën een veilige plek om weg te kruipen.