In maart 2010 ben ik begonnen met het graven van mijn natuurlijke vijver. Net daarvoor zag het er zo uit:
Na wat graafwerk is de buitenste rand van de vijver zichtbaar en ben ik begonnen met het pad aan te leggen dat er langsheen loopt:
Om ervoor te zorgen dat de vijverfolie niet lek raakt (dat wil je echt niet), leg je een beschermende laag vilt op de Aarde.
Tijdens het graven let je er ook steeds op om kleine steentjes, takjes en glasscherven te verwijderen. Al met al een flinke klus.
Als het folie er eenmaal in ligt, kun je gaan vullen. De randen werk je op het laatst weg. Planten erin... en dan kom je tot de conclusie dat je op zich best meer planten kan gebruiken.
Dit is mijn vijver zo'n 3 maanden later.
Ondertussen ziet de vijver er nog beter uit. Ik ben veel bezig om hem steeds mooier te maken.
Een "natuurlijke" vijver betekent dat ik niet werk met chemische middelen, en ook geen pomp gebruik om het water helder te houden. De biodiversiteit en met name de zuurstofplanten, zorgen ervoor dat het water gezond en helder blijft.
Er zit veel glanzend fonteinkruid in (hele goede zuurstofplant), en een waterlelie:
dotterbloem, moerasspirea, hangende zegge, naaldkruid, veenpluis (rechts),
Moerasvergeet-me-niet
En nog heel wat meer.
