Toen ik gisterochtend vroeg in Mien Toentje was, zag ik een laagje ijs over de vijver. Ook al heeft het al eerder gevroren, en lag er al eerder ijs op de plassen in de weilanden, mijn vijver was nog niet bevroren geweest. Ook was het glad! Vannacht heeft het gesneeuwd, maar het is niet blijven liggen. Ondertussen vliegen de ganzen af en aan. Ik heb de indruk dat er meer zijn dan in vorige jaren.
DIERVRIENDELIJK TUINIEREN OP 46m2. Ik heb een kleine tuin in de stad. Toch kun je daar heel veel natuur in creëren. Ik heb de tuin nu een jaar of vijf, en het is wonderlijk wat er aan leven op af komt. Dit blog gaat over het wel en wee in "mien toentje". Welkom!
dinsdag 20 december 2011
zaterdag 10 december 2011
Kaal
Het is duidelijk, de winter komt eraan. De meidoorn is al haar bladeren sinds een dag of twee kwijt. Ik kon vandaag eindelijk dat lelijke net van de vijver afhalen. Met zo'n net kun je nergens goed bij, dus heb ik de vijver ook weer eens langs kunnen gaan met het schepnetje. Omdat ik het bladerennet zo'n 30 cm. boven de grond heb vastgezet, waait er natuurlijk toch altijd blad onderdoor. Daar ontkom je nou eenmaal niet aan.
Terwijl ik bezig was, kwam één van mijn pimpelmeesjes eens kijken wat ik aan het doen was. De pimpelmeesjes zijn het minst schuw van alle vogels in Mien Toentje.
Wel vreemd is dat het grote vetblok met insecten al weken onaangeroerd hangt. Vorig jaar waren de vetblokken niet aan te slepen. Ik heb er pinda's onder gelegd om vogels aan te trekken. Die pinda's vinden inmiddels gretig aftrek, maar aan het blok is nog steeds niet geknabbeld. Als het echt koud wordt, denk ik dat ze het wel zullen vinden.
Nog iets bijzonders, de zon scheen door de pop van het landkaartje, en je kunt een rupsje zien zitten. Wel een hele dunne. Ik vroeg me al af of er in de pop een halve vlinder zat of nog niet. Het blijft afwachten of er een vlinder uit zal komen.
Terwijl ik bezig was, kwam één van mijn pimpelmeesjes eens kijken wat ik aan het doen was. De pimpelmeesjes zijn het minst schuw van alle vogels in Mien Toentje.
Wel vreemd is dat het grote vetblok met insecten al weken onaangeroerd hangt. Vorig jaar waren de vetblokken niet aan te slepen. Ik heb er pinda's onder gelegd om vogels aan te trekken. Die pinda's vinden inmiddels gretig aftrek, maar aan het blok is nog steeds niet geknabbeld. Als het echt koud wordt, denk ik dat ze het wel zullen vinden.
Nog iets bijzonders, de zon scheen door de pop van het landkaartje, en je kunt een rupsje zien zitten. Wel een hele dunne. Ik vroeg me al af of er in de pop een halve vlinder zat of nog niet. Het blijft afwachten of er een vlinder uit zal komen.
woensdag 7 december 2011
Afsluiting vlinderjaar
Het jaar loopt ten einde. En daarmee ook het thema jaar van de vlinders voor Mien Toentje. Nu zelfs de meest geharde atalanta's zijn vertrokken, is het hoog tijd voor een terugblik. Want welke dagvlinders hebben Mien Toentje het afgelopen jaar met een bezoek vereerd?
Maar eerst een woord over de manier van tellen. Elke maand is opgedeeld in kwarten. Tijdens elke kwart-maand heb ik geturfd hoeveel dagvlinders ik tegelijk zag. Zag ik bijvoorbeeld twee kleine vosjes, was dat twee turfjes. Zolang ik die kwart-maand niet meer dan twee vosjes tegelijk waarnam, bleef dat twee. De volgende kwartmaand begon ik met een schone lei, en keek ik weer hoeveel van welke soort ik tegelijk kon zien. Hier zijn dertien waargenomen soorten met het jaarcijfer:
Bont zandoogje 1
Landkaartje 1 (met eitjes)
Dagpauwoog 1
Distelvlinder 1
Citroenvlinder 2
Oranjetipje 2
Kolibrievlinder 3
Gehakkelde aurelia 3
Grote koolwitje 7
Atalanta 8
Boomblauwtje 10
Kleine vos 10
Klein koolwitje 19
Dit geeft een indicatie van hoe frequent welke dagvlinder is gespot, het zijn dus niet het totale aantal vlinders.
De cijfers zijn vrij bescheiden. Hoe komt dat? Ik kan er een paar redenen voor bedenken.
Allereerst ben ik op middagen wanneer het het warmste is, vaak niet thuis. Daarnaast is het aantal waardplanten voor vlinders in mijn omgeving nihil.
Ook een reden is dat niemand in mijn buurt echt tuiniert. Eigenlijk is dat zacht uitgedrukt, het enige dat je hier ziet zijn tegels. Weinig planten en praktisch geen bloemen. Dat trekt geen vlinders aan natuurlijk.
Hoogtepunt was zonder twijfel het landkaartje dat ik eitjes-leggend heb kunnen fotograferen, met daarna de rupsen en de poppen. De overgebleven pop hangt nog steeds veilig aan de brandnetel. In ieder geval laat ik de brandnetels lekker doorgroeien volgend jaar, in de hoop voor meer vlinders een plek te bieden waar ze hun eitjes kwijt kunnen.
Ook ga ik door met turven, zodat er eind volgend jaar een vergelijking gemaakt kan worden. Nog een laatste vlinderfeit: de eerste vlinder is in de 3e week van maart gespot (citroenvlinder), en de laatst gespotte vlinder was een atalanta in de 1e week van november.
En wat is het thema van 2012? Dat wordt bekend gemaakt begin volgend jaar! Hier nog een foto van de winnaar:
Abonneren op:
Posts (Atom)