Koude

Tja, dat kwam toch nog onverwachts, die kou! Is het net nog maar een weekje van de vijver af, kan de ijsvrijhouder er alweer in.
Met temperaturen van zo -10 graden is het goed koud geweest vannacht. Na een kleine dooi aanval van een dag of twee, gaat de kou de komende week gewoon door...

 

Dat de Natuur dit ook een beetje vroeg vindt, blijkt wel uit de foto hiernaast van een dovenetel bloemetje dat nog niksvermoedend stond te bloeien toen de vrieskou haar overviel.

Er was toch weer twee keer een pan kokend water voor nodig om een gat in het ijs te smelten op de vijver. De ijsvrijhouder staat inmiddels vrolijk te bubbelen.

Sneeuw!

De eerste sneeuw van het seizoen is een feit. Een groot deel van de dag is er natte sneeuw gevallen in Mien Toentje.
Hier een filmpje van het roodborstje, dat zich hier al aardig thuis begint te voelen (op de achtergrond fluitmuziek en een miauwende kat).

Helaas heb ik deze winter geen heggenmus. En dat is voor het eerst! De andere vijf winters hier arriveerde er elke november een heggenmus om de koude maanden te komen doorbrengen. Ik vind het jammer, want ik ben best fan geworden van dit eigenzinnige vogeltje.

Update

Vandaag, op 1 december, begint de meteorologische winter. En dat merk je, het is lekker fris buiten met een graad of 4 en 's nacht vriest het een paar graden.
De meidoorn is haar blad nu echt kwijt, en daarom kon vandaag eindelijk het net van de vijver.
En terwijl ik een rondje maakte door Mien Toentje, viel mijn oog opeens op een plant die ik er zelf niet heb ingezet. Een verstekeling!
De geurproef maakte mijn vermoeden waar: dit is een wietplant. Nou is Mien Toentje gesitueerd in wat men tegenwoordig "een levendige volksbuurt" noemt, dus zo heel verbazingwekkend is het niet, maar hoe deze plant hier terecht is gekomen dat weet ik niet. Misschien heeft een vogel een zaadje uitgepoept, of is er gewoon wat over de schutting gewaaid.
Tot slot nog een kiekje van de volle Maan van een aantal nachten geleden.

Winterkoninkje

Er is iets alweer iets leuks gebeurd.
Op bijna dezelfde plek als de bosmuis onlangs poolshoogte kwam nemen, zat vandaag een winterkoninkje naar binnen te kijken! Het moet toch niet veel gekker worden hier!

In heel 2011 heb ik maar vijf keer een winterkoninkje in Mien Toentje gespot, en nu al twee keer dit jaar. En nog nooit eerder zo dichtbij!
Het vogeltje scharrelde rond en kwam maar steeds dichterbij. Je kunt zien dat het een spinnenweb op haar kop heeft, even daarvoor had ze een spin uit een web opgegeten.
Ze eten voornamelijk insecten en spinnen. In de winter schakelen ze niet over op vogelvoer, dus een strenge winter is een probleem voor ze. Wat kun je dan wel voor ze doen?
Zorg voor een rommelige tuin met veel begroeiing en beschutte plekjes. Ze scharrelen graag rond op grondniveau, maar zullen zeker de klimop niet ongemoeid raken bij hun zoektocht naar eten. Zorg voor stenen in de tuin zodat je spinnen aantrekt. Haal geen spinnenwebben weg, laat dood blad 's winters liggen en zorg voor een diversiteit aan inheemse (wilde) planten. Hier komen veel insecten op af die er in zullen overwinteren. Je hoeft geen gedroogde insecten voor ze neer te leggen, ze zoeken zelf hun eten wel.

Eten

Nu de Herfst al een tijdje een feit is, merk ik dat de vogels steeds meer gaan leunen op de catering van Mien Toentje.
Af en aan vliegen ze! De zwarte zonnepitten zijn onverminderd populair, ik verwacht eerlijk gezegd niet dat ik voldoende heb deze winter aan de 2,5 kg. die ik heb gekocht.
Maar zolang er insecten zijn, zullen ze die ook zeker eten. Je ziet nog steeds muggetjes en de vogels zijn daar snel bij. Ze fourageren tussen de klimop op zoek naar weggekropen insecten, en vandaag zag ik een bij notabene. Deze bij was duidelijk groggy, en het roodborstje had hem al snel in de gaten. Hij vloog erheen, en hap, weg bij.


Gelukkig zijn de mezen al helemaal gewend aan de nieuwe opstelling van het voer. Ze komen nu dichtbij het raam eten!

Bosmuis

Voor de 100ste aflevering van Mien Toentje iets heel bijzonders!
Vanochtend net iets voor achten, de gordijnen waren nog dicht, begon één van mijn katten wel erg onrustig op de vensterbank heen en weer te lopen en ontevreden geluiden te maken.
Ik doe de gordijnen open en wat zie ik: de muis!

Een bosmuis welteverstaan. De grote zwarte kijkers, het formaat en de kleur van de vacht laten geen twijfel bestaan. Ik zie ze geregeld in het bos.
Bosmuizen zijn niet schuw, en ik had ruim de tijd om mijn camera te pakken. Pas toen mijn verbijsterde kat een aanval deed schoot de muis weer weg.
Bij het inzetten van de winter kunnen bosmuizen inderdaad voorkomen in tuinen. Mijn zoogdierengids vertelt dat de bosmuis gangen graaft tot een diepte van 50 cm.; in deze gang van ca. 1 meter lang wordt een nest gemaakt van bladeren en mos, en vaak ook een voorraadkamer.
Deze beschrijving klopt helemaal met de muizengang die ik gevonden heb in Mien Toentje. Onlangs kwam ik erachter dat de muis twee ingangen heeft gemaakt die een kleine meter uit elkaar liggen. Dikke kans dat deze bosmuis een flinke voorraadkamer heeft aangelegd in het hol!
Het zijn mooie beestjes, maar het is wel de bedoeling dat deze bosmuis aan die kant van het glas blijft...

Roodborst!

Een week eerder dan verwacht, is het roodborstje aangekomen in Mien Toentje! Het is toch elk jaar weer afwachten.
Direct nadat ik afgelopen weekend het nieuwe vogelvoer had opgehangen en neergelegd, hoorde ik het kenmerkende "tiktiktik". Niet veel later kwam hij of zij al eten.
Waarschijnlijk is het roodborstje door het goede weer van de afgelopen tijd wat sneller en gemakkelijker hier gekomen. Ook vogels kiezen mooi weer uit als ze op reis gaan.
Met een beetje geluk blijft dit roodborstje hier tot bgin maart volgend jaar.

Laat maar komen

De jaarlijkse bestelling van vogelvoer bij Vivara (jazeker, daar maak ik graag reclame voor) is binnen. Vanochtend heb ik Mien Toentje klaargemaakt om in de winterse catering te kunnen voorzien.
Hier links een nieuwe setting, veel dichterbij het huis waardoor ik de vogels veel beter kan zien. Nu maar hopen dat ze het aandurven.
Omdat ik hoop dat ik de komende week het roodborstje weer kan gaan begroeten, en ik me afvroeg hoe lang zo'n roodborstje er nou over doet om van Scandinavië naar Mien Toentje te komen, heb ik contact opgenomen met het Servicecentrum van de Vogelbescherming om te zien of zij het wisten. Dit was hun antwoord:
"Roodborsten vliegen 's nachts en kunnen enkele honderden kilometers per nacht afleggen. Maar hoe lang ze over een reis van A naar B doen, is niet te zeggen. Dat varieert enorm. Bij gunstige weersomstandigheden kunnen ze enkele nachten doorvliegen en grote stappen maken, maar soms blijven ze ook vele dagen op een tussenstation in afwachting van beter weer."
Ook heb ik weleens gelezen dat migrerende vogeltjes met z'n allen achter de regenwolken aanvliegen, en dan met zovelen tegelijk op stap kunnen zijn dat de radar van de luchtmacht ze kan oppikken.




Zoogdieren

De zoogdieren rondom en in Mien Toentje bereiden zich voor op de langzaam naderende winter. De muis heeft zijn holletje voorzien van een afdak, en dat is een goede zet, onlangs hadden we hier in Overijssel plaatselijk bijna 30 mm regen! Ik vroeg me al af of het blank zou staan in het muizenhol.
En ook goed nieuws is dat ik vanochtend zeer verse egelpoep heb gevonden! Ik vermoed dat het van vannacht is, hooguit de nacht ervoor.
Zelfs twee keutels! Egels zijn momenteel druk doende met eten wat er te eten valt. In oktober/november gaan ze in winterslaap, dus dan hebben ze een flinke voorraad lichaamsvet nodig.
De vondst van de egelpoep heeft me ertoe aangezet het egelhuis te verplaatsen. Afgelopen winter heeft er geen egel ingezeten, ik denk dat het huis op een te vochtige plek stond. Het hout was constant nat. Nu staat het egelhuis tegen de muur van mijn huis aan. Ik woon in een oud huis (enkelsteens), en de radiator zit aan de andere kant. Het lijkt mij een warm en droog plekje voor een egel.

Oktober

Het is alweer oktober, een mooie maand. Er staat nog best wat in bloei. Het is duidelijk dat Moeder Natuur zich begint voor te bereiden op de komende winter. De vogels zijn weer goed aan het eten, nadat ze in augustus en september wat afweziger zijn geweest. Tijd om voor voldoende vogelvoer te zorgen!
Laatst heb ik sinds lange tijd weer een bruine kikker gehoord in Mien Toentje, maar helaas nog niet gezien. Hoogstwaarschijnlijk zoekt deze kikker een goed plekje om te overwinteren. Dat kan wel hier.
Met zekerheid kan ik nu zeggen dat het muizenhol bewoond is! Vanochtend scharrelde de bewoner het holletje uit, vast op zoek naar wat eten. Dat is geen probleem, de vogels laten vanalles vallen. Die zit dus ook wel goed deze winter. Net te laat voor een foto...
De eerste ganzen zijn gesignaleerd; altijd een teken van de Herfst. En als het dan zo oktober is, begin ik altijd uit te kijken naar het roodborstje. Tot nu toe arriveert hij of zij zo rond 27 oktober om te overwinteren rondom Mien Toentje. Hopelijk ook dit jaar weer!

Paddenstoelen

Uit het (schijnbare) niets zijn er ineens paddenstoelen verschenen in Mien Toentje. Die heb ik nog niet eerder gezien hier!
Ze zijn in verschillende stadia van ontwikkeling te bewonderen.  Ik heb praktisch geen kennis wat betreft paddenstoelen, maar heb mijn twee gidsen erbij gepakt. Het zouden knolparasolzwammen kunnen zijn... Die zijn erg algemeen en komen ook voor in goed bemeste tuinen. Maarja, zeker weten doe ik het dus niet.

De slakken vinden ze in ieder geval smakelijk.

Blauwe glazenmaker en vlinders

Er is weer hoog bezoek in Mien Toentje! De vijver zorgt toch elke keer weer voor de mooiste insecten. Dit keer heeft een vrouwtje van de Blauwe Glazenmaker ervoor gekozen haar eitjes in Mien Toentje af te zetten.

Blauwe Glazenmakers zijn flinke libellen, het lijf is 67-76 mm lang, met een spanwijdte tot wel 10 cm! Ze zijn helemaal niet schuw, en staan daar ook om bekend. Deze libel vloog rustig om me heen. Kijk wel uit met katten! Ze zijn een gemakkelijke prooi. Ik had geen idee dat sommige libellen hun eitjes in de grond leggen, maar dat doen ze dus wel. Ze kiezen een stukje vochtig mos uit in de nabijheid van een vijver. Als de larve eenmaal zover is, moet hij zelf naar de vijver kruipen om daar verder te groeien.
Dankzij het mooie nazomerweer dat we hebben, komen er gelukkig weer wat vlinders eten. De pruimenboom trekt met haar zoete vruchten vlinders aan zoals de atalanta en de gehakkelde aurelia.

Reactie van een volger

Mien Toentje is verheugd te melden dat er een reactie is binnengekomen. Die luidt:

"Wat een leuke site. Ik was op zoek naar egelpoep en kwam zo ook in mien toentje terecht. De foto's zijn voor mij een herinnering aan mijn eigen vakantiefoto's. Nu met die egel in mijn tuin moet ik mijn eigen tuin ook maar eens aanpakken. Dank je wel voor dit mooie begin van de dag. Groet van Marijke."

Beste Marijke,
Graag gedaan, ik ben blij om te horen dat Mien Toentje ook aan anderen plezier schenkt. Heel veel succes met je tuin!
Vriendelijke groet,
Mien Toentje

Update

Hoog tijd voor een nieuwe aflevering van Mien Toentje op een tropisch warme dag.
Er is weer vanalles gebeurd! In de eerste plaats wel dat er een nieuwe zoogdierensoort in Mien Toentje is ontdekt! Het gaat om een muis (welke soort precies is nog onbekend). Bij wat werk in de tuin ontdekte ik het holletje. Ik heb er meteen wat vogelzaad bij gelegd, en jawel, dat was de volgende ochtend dus op.
Mij valt op dat er vooral veel gele bloemen in bloei zijn momenteel, zoals de Rudbeckia's, Zonnebloem en de Kerria.

We gaan heel langzamerhand richting het Najaar, de bessen van de Meidoorn beginnen te kleuren.
De Bruinrode Heidelibel lijkt zich inmiddels een vaste plek in Mien Toentje te hebben toegeëigend. Elke dag zie ik tot wel drie mannetjes bij de vijver op wacht zitten. Op dit filmpje is te zien dat zo'n mannetje de boel goed in de gaten houdt, let maar op zijn kop.

Als er dan eenmaal een vrouwtje is, volgt er een fel gevecht tussen de mannetjes. De winnaar verwerft zich het recht om met het vrouwtje voor een nieuwe generatie te zorgen.
Het mannetje heeft (zowel bij libellen als waterjuffers) het vrouwtje altijd achter de kop vast met het uiteinde van zijn lijf.
Er zijn inmiddels eitjes gelegd in de vijver!

Reactie van een volger

Hallo mien toentje,

Wat is de natuur toch anders als je haar van dichtbij ziet, zo zou ik het altijd wel willen bekijken!
Gelukkig kan dat in mien toentje,

Groetjes Anoniempje

Insectenweer

Het is zover; we hebben een weekje zomer. Daar zal het helaas voorlopig weer bij blijven, maar we genieten ervan zolang het kan.
De insecten in Mien Toentje doen dat ook. Het gonst ervan.
Gelukkig heb ik de afgelopen dagen eindelijk wat vlinders gespot, zoals het grote- en kleine koolwitje, de gehakkelde aurelia, een dagpauwoog, een boomblauwtje, een atalanta en een kleine vos.
Hier onder een klein vosje. De atalanta links heb ik uitvergroot zodat je goed kan zien hoe ze drinkt.









En het is altijd bijzonder als er een libel op bezoek komt. Voor zover ik kan zien, is dit weer een heidelibel (vrouwtje). Net als vorig jaar.

Bijen en wilde bloemenveldje (2)

Als de zon eenmaal doorbreekt (helaas niet zo vaak als ik wel zou willen), gonst het in Mien Toentje van de bijen. Gelukkig maar, want veel heb ik er dit jaar nog niet gezien.

Hier wat kiekjes van de bezoekers. Ik vind het erg lastig om ze te determineren, ze lijken niet op de bijen op mijn zoekkaart.

Door dit natte en koude weer krijgen de vlinders weinig kans. Jammer, want nu zijn de vlinderstruiken uit. Vorige week heb ik maar vier vlinders geteld...

Daarnaast moet ik melden dat de pop van het landkaartje weg is. Ik heb geen idee of ze is uitgekomen, opgegeten of gewoon gevallen is. Ik heb geen resten kunnen vinden.

Net nadat ik er achter kwam dat de pop weg was, zag ik een landkaartje in Mien Toentje vliegen, maar dat was er één uit het voorjaar, dan zijn ze rood. Als dit landkaartje is uitgekomen, heeft ze de zwarte zomervorm. 

Hoe dan ook, hiermee is een einde gekomen aan het volgen van de pop. Het blijft een mysterie.

Maar alle regen doet de planten goed, er staan weer wat nieuwe bloemen in bloei op het wilde bloemenveldje.