Winterkoninkje

Er is iets alweer iets leuks gebeurd.
Op bijna dezelfde plek als de bosmuis onlangs poolshoogte kwam nemen, zat vandaag een winterkoninkje naar binnen te kijken! Het moet toch niet veel gekker worden hier!

In heel 2011 heb ik maar vijf keer een winterkoninkje in Mien Toentje gespot, en nu al twee keer dit jaar. En nog nooit eerder zo dichtbij!
Het vogeltje scharrelde rond en kwam maar steeds dichterbij. Je kunt zien dat het een spinnenweb op haar kop heeft, even daarvoor had ze een spin uit een web opgegeten.
Ze eten voornamelijk insecten en spinnen. In de winter schakelen ze niet over op vogelvoer, dus een strenge winter is een probleem voor ze. Wat kun je dan wel voor ze doen?
Zorg voor een rommelige tuin met veel begroeiing en beschutte plekjes. Ze scharrelen graag rond op grondniveau, maar zullen zeker de klimop niet ongemoeid raken bij hun zoektocht naar eten. Zorg voor stenen in de tuin zodat je spinnen aantrekt. Haal geen spinnenwebben weg, laat dood blad 's winters liggen en zorg voor een diversiteit aan inheemse (wilde) planten. Hier komen veel insecten op af die er in zullen overwinteren. Je hoeft geen gedroogde insecten voor ze neer te leggen, ze zoeken zelf hun eten wel.

Eten

Nu de Herfst al een tijdje een feit is, merk ik dat de vogels steeds meer gaan leunen op de catering van Mien Toentje.
Af en aan vliegen ze! De zwarte zonnepitten zijn onverminderd populair, ik verwacht eerlijk gezegd niet dat ik voldoende heb deze winter aan de 2,5 kg. die ik heb gekocht.
Maar zolang er insecten zijn, zullen ze die ook zeker eten. Je ziet nog steeds muggetjes en de vogels zijn daar snel bij. Ze fourageren tussen de klimop op zoek naar weggekropen insecten, en vandaag zag ik een bij notabene. Deze bij was duidelijk groggy, en het roodborstje had hem al snel in de gaten. Hij vloog erheen, en hap, weg bij.


Gelukkig zijn de mezen al helemaal gewend aan de nieuwe opstelling van het voer. Ze komen nu dichtbij het raam eten!

Bosmuis

Voor de 100ste aflevering van Mien Toentje iets heel bijzonders!
Vanochtend net iets voor achten, de gordijnen waren nog dicht, begon één van mijn katten wel erg onrustig op de vensterbank heen en weer te lopen en ontevreden geluiden te maken.
Ik doe de gordijnen open en wat zie ik: de muis!

Een bosmuis welteverstaan. De grote zwarte kijkers, het formaat en de kleur van de vacht laten geen twijfel bestaan. Ik zie ze geregeld in het bos.
Bosmuizen zijn niet schuw, en ik had ruim de tijd om mijn camera te pakken. Pas toen mijn verbijsterde kat een aanval deed schoot de muis weer weg.
Bij het inzetten van de winter kunnen bosmuizen inderdaad voorkomen in tuinen. Mijn zoogdierengids vertelt dat de bosmuis gangen graaft tot een diepte van 50 cm.; in deze gang van ca. 1 meter lang wordt een nest gemaakt van bladeren en mos, en vaak ook een voorraadkamer.
Deze beschrijving klopt helemaal met de muizengang die ik gevonden heb in Mien Toentje. Onlangs kwam ik erachter dat de muis twee ingangen heeft gemaakt die een kleine meter uit elkaar liggen. Dikke kans dat deze bosmuis een flinke voorraadkamer heeft aangelegd in het hol!
Het zijn mooie beestjes, maar het is wel de bedoeling dat deze bosmuis aan die kant van het glas blijft...