Fijne feestdagen

Was de verbouwing half september EINDELIJK voorbij in mijn buurt, had ik het inmiddels gepresteerd om mijn pols te breken, waarvan ik nog steeds revaliderende ben.
Enfin, in de Lente moet de schop erdoor in Mien Toentje; nieuwe schuttingen, verpoten, snoeien, schoonmaken. Dan zal ik het blog ook weer oppakken.
Laatste nieuws: zoals elk jaar is het roodborstje weer eind oktober aangekomen in Mien Toentje, waar het zich tegoed aan het vogelvoer.
Het hol van de bosmuis is vervallen en verlaten... Omdat ik niet denk dat hij zelf is verhuisd (hij had het erg goed hier), kan dat maar één ding betekenen ben ik bang.
Alvast fijne feestdagen en tot volgend jaar!

Vlinders

gamma-uil

Het is bouwvak. Er is rust in de tent!
Met dit tropische weer is er in Mien Toentje zowaar sprake van een echte invasie. De gamma-uil is in grote getale te vinden op de vlinderstruiken. Gamma-uil?!
De gamma-uil is een nachtvlinder die in deze tijd van het jaar ook overdags vliegt. Ze zijn elke zomer in Mien Toentje te vinden, maar nu wel met heel veel. Het is een bijzondere trekvlinder.
Ze komen helemaal uit het Middellandse Zeegebied, en zijn op doortocht naar midden- en Noord-Europa om te broeden. Zo zijn ze in grote groepen onderweg, en kunnen ze dus zomaar je kleine stadstuin aandoen om bij te tanken.
Ik raakte de tel kwijt rond een gamma-uil of tien, en dat is extreem veel voor de bescheiden afmetingen van Mien Toentje.
Maar daarnaast zie ik gelukkig ook andere vlinders. Zoals bekend is het erg slecht gesteld met de vlinders in ons land. Het is enorm belangrijk dat we struiken en bloemen blijven aanplanten die ze in hun voedsel voorzien en waarop ze eitjes kunnen leggen, want daar zit het 'm op vast!
Laat dat "onkruid" lekker groeien, maai de bermen later in het jaar en wees niet bang voor brandnetels.

dagpauwoog

De vlinderstand is nauw verbonden met de vogelstand. Zonder vlinders geen rupsen, zonder rupsen geen vogels. En zo kunnen we nog wel even doorgaan...
Wil je meedoen om ze in kaart te brengen zodat er actie kan worden ondernomen, roep ik je op om te tellen dit weekend via Vlinder Mee. Mien Toentje heeft al meegedaan!

citroenvlinder

Genoeg gepreekt, tijd voor een paar kiekjes van de vlinders van de afgelopen week.

klein koolwitje

atalanta

Zoals je kan zien zit het merendeel op de roze vlinderstruiken. Ik heb ook twee paarse, maar die zijn lang niet zo populair.

distelvlinder

Moment van rust

Mien Toentje zit even tussen twee fasen in met de verbouwing. Een mooi moment om eens rustig rond te kijken en te genieten van het mooie weer.
Rondom de vijver is het druk. De vuurjuffers en azuurjuffers (hierboven) zijn uit en overal te zien. Er komen veel insecten drinken.
Maar omdat er eindelijk ook bloemen uit zijn, komen er ook veel insecten eten.
Het gaat erg slecht met de hommels in ons land. Mien Toentje heeft daarom meegedaan met de Hommeltelling 2013.
De resultaten zijn: één aardhommel, één akkerhommel, één weidehommel en één tuinhommel. Dat is niet veel.

weidehommel

Hommels vliegen ook uit als het weer wat minder goed is (dit in tegenstelling tot bijen), dus met een beetje geluk kom je ze wel tegen als je voldoende stuifmeel biedt.
Wil je ook meedoen met de Hommeltelling, klik dan op Hommeltelling.

akkerhommel

Onderscheid leren maken tussen hommels kost niet veel tijd. Er zijn op zich best veel soorten, maar er komen niet zoveel soorten voor in onze tuinen.

tuinhommel

Het is niet gelukt een aardhommel op de kiek te zetten. Die was steeds te snel weg.
De vogels zijn druk bezig voer te verzamelen voor hun jongen. Vooral de merels op dit moment. Ze maken nog dankbaar gebruik van het vogelvoer dat altijd in Mien Toentje te vinden is. Deze merelvader was onlangs in de rui, en zo onfortuinlijk om zijn gehele staart tijdelijk kwijt te zijn. Nu ziet hij er weer goed uit.
Ook de huismussen hebben een echte come-back gemaakt na een lange afwezigheid. Ze komen dagelijks eten. Hun jongen zijn al uitgevlogen.
Ze zijn steeds minder schuw.

Pauze

De trouwe lezer zal het vast niet zijn ontgaan dat Mien Toentje een pauze heeft ingelast.
Als de verbouwing eenmaal achter de rug is, zal Mien Toentje weer terugkeren.
Gelukkig gaat het ondanks alles goed in de tuin! De eerste vuurjuffers zijn uitgeslopen, en aardhommels, steenhommels en akkerhommels doen zich tegoed aan de bloeiende smeerwortel.
Verder staan irissen, korenbloemen en meidoorn in bloei. Mooi nieuws: de meidoorn begint weer uit te lopen op de plekken die ik zo hardvochtig moest snoeien! 

Hier nog even een kiekje van een ooievaar die werd lastig gevallen door twee kraaien... die rechtsomkeert maakten op het moment dat de ooievaar op hen af vloog met die punt-snavel!

Lente

Wat is het hard gegaan de afgelopen twee weken! Van een wintertuin naar een lentetuin. Er staat al best wat in bloei.
Hier wat blauwe kiekjes.

Om de foto's groter te bekijken, kun je erop klikken.





Maar het is niet alleen blauw dat de klok slaat.
De gebroken hartjes zijn flink gegroeid, maar nog steeds niet zover als vorig jaar begin april!
De dotterbloemen zijn misschien nog wel het
hardst gegroeid. Ze staan prachtig in bloei, en er zitten nog heel wat knoppen aan. 

De brem is ook een stuk later dan vorig jaar, maar staat op het punt van uitkomen.
De kerria hieronder doet het altijd goed. Wat een dankbare struik is dat. Er is een flink stuk afgehaald vanwege de plaatsing van de steigers, maar ze bloeit desondanks voluit.

Tot zover de planten. Met de insecten, vogels en zoogdieren gaat het goed. De vinkenkolonie is doorgetrokken, en het roodborstje is voor het laatst op 9 april gesignaleerd. Die zal ondertussen al wel thuis zijn aangekomen. De dag erna, op 10 april, hoorde ik de eerste tjiftjaf in de tuin van de buurman. En de eerste gierzwaluw heeft boven Mien Toentje een verkenningsvlucht uitgevoerd! Met een week verwacht ik ze massaal. Het hol van de bosmuis vertoont veel sporen van bewoning, dus het lijkt goed te gaan.
De vleermuizen vliegen weer rond in de schemering en avond. Het lijkt er sterk op dat ik vleermuizen tussen het plafond van de woonkamer heb. De hele winter hoorde ik al gekrabbel rond schemertijd en 's avonds. Ik dacht eerst dat het muizen waren. Maar die hebben weinig te zoeken daar, er is niets te eten. Ook klonk het niet echt als muizen. Te gek: wie heeft er nou vleermuizen in z'n eigen huis!
De bootsmannetjes waren een week geleden aan het paren. Dit is de eerste keer dat ik daar en foto van heb kunnen maken.
Ook vlogen ze zo de vijver uit! Een fiks insect om te zien vliegen trouwens.
Hier links zit er eentje op de lis.





Ook zijn de aardhommelkoninginnen druk bezig met het vinden van een kraamkamers. Diverse keren heb ik ze het hol van de bosmuis zien invliegen, dus wie weet!
Hier is een aardhommelkoningin druk in de weer op de helleborus.








En het is heerlijk om de vogels weer te horen zingen!


(...één klein minpuntje... weer geen amfibieën die de vijver waardig genoeg hebben geacht om er nageslacht in te produceren... misschien dat ik volgend jaar toch maar zelf voor kikkerdril ga zorgen...)

De steigers zijn geplaatst, en het is duidelijk dat er goede krachten aan het werk zijn in Mien Toentje. Aan zowel de achter- als voorzijde is dit geheel zonder problemen en slachtoffers verlopen! Vanaf 1 mei gaan de pannen eraf en begint het werk aan het dak. Het zal vast niet zonder schade blijven, maar tot nu toe ben ik blij met hoe het gaat.

Steigers

Op dit moment worden de steigers rondom het huis (en dus in Mien Toentje) geplaatst. In de voortuin staan ze al, en daar is het erg goed gegaan met de planten. 
Terwijl ik dit schrijf, beginnen ze aan de achterkant. Het wordt een flinke steigerpartij die zich ook naast de uitbouw, waar de keuken zit, uitstrekt. Ik heb veel voorbereidingen gedaan, en hoop dat de schade mee gaat vallen voor tuin, dier en plant.
Binnenkort meer!

Zon

Wat genieten is het vandaag in Mien Toentje! Met de zon die eindelijk weer uitbundig schijnt, schiet de temperatuur omhoog. Of althans, dat lijkt zo, het is uiteindelijk maar een graad of tien. Maar uit de wind heb ik heerlijk in het zonnetje gezeten en geluncht.
Maar ik ben ook bezig geweest. Veel dood plantenmateriaal weggehaald, de heg bemest, de vijver bijgevuld (het wordt echt tijd dat het gaat regenen) en de boel een beetje aan kant gemaakt. 
Het gekke is dat ik nog steeds sneeuwklokjes in bloei heb staan, zij het dan in de schaduwtuin. In de schaduwtuin zijn de krokussen nog niet eens uit!
Bekijk voor de lol nu eerst even het bericht dat ik een jaar geleden publiceerde op Mien Toentje, zelfs nog een week eerder, klik hier: 1 april 2012
Je gelooft het verschil bijna niet! Ongelooflijk.

Het enige dat nu in bloei staat, naast de sneeuwklokjes, zijn een paar bloemetjes van het longkruid, de forsythia (nog maar net met een paar bloemen) de helleborus en één geel bloempje waarvan  ik de naam nooit weet. 

Als je op het bericht van 1 april 2012 kijkt, zie je dat de dotterbloemen bijna uitkwamen. Die staan nu met een paar stengeltjes ongeveer vier centimeter boven de grond! De gebroken hartjes staan zo'n 12 centimeter boven de grond... ze hebben veel vorstschade op eerdere uitlopers ondervonden.
Het pruimenboompje heeft nu alleen nog maar knoppen, geen blad, laat staan bloesems!
De meidoorn begint nu uit te lopen, er zijn veel knoppen en een paar daarvan beginnen zich te ontvouwen. Maar niks geen bloemknoppen zoals vorig jaar.
Ik ben zeer benieuwd hoe zich dit verder gaat ontwikkelen de komende tijd. Ik hoor van alle kanten dat men denkt dat het nu heel hard zal gaan. Dat denk ik ook wel, maar de achterstand zal niet zomaar weggewerkt zijn vermoed ik. Maar ik ben erg blij dat de winter voorbij is!

Vogels

Door gezondheidsperikelen en opnieuw computerproblemen (ditmaal met de internetverbinding) hier dan toch weer een nieuwe aflevering. Wat een kou!! Zou de lente ooit nog komen?
Door het aanhoudende winterweer loopt Moeder Natuur inmiddels bijna vijf weken achter op schema. De ijsvrijhouder zit nog steeds in de vijver, en Mien Toentje heeft heel veel extra snavels te voeden.
Het gebrek aan insecten drijft veel vogels uit pure honger naar de stad. Vanochtend heb ik een nieuwe bestelling gedaan bij Vivara, ik ben bijna door de zonnepitten heen. Ik heb momenteel een flinke hoeveelheid vinken, ik schat tussen de tien en vijftien. Ook het roodborstje is nog steeds niet vertrokken! Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt, normaal gesproken is hij rond 21 maart echt wel weg.

Het brengt Mien Toentje wel veel mooie plaatjes, zoals badderende- en drinkende vogels.



En weer een bijzondere gast! Een paar dagen geleden zag ik 's ochtends vroeg een sijsje van de vetbollen eten. Die heb ik hier nog niet eerder gezien.
Later meer over hoe het met de planten in Mien Toentje gaat.

Meer bosmuis

Inmiddels heeft de temperatuur een gevoelige stap terug gedaan, en is het zachte weer voorlopig van de baan. 
Toen het twee dagen geleden nog lekker warm was keek ik toevallig even naar één van de ingangen van het hol van de bosmuis. En jawel, hij piepte net met z'n kop naar buiten. 
Na een tijd afwachtend gesnuffeld te hebben, durfde hij het aan om de veiligheid van zijn hol te verlaten.

Eén van mijn katten zag hem ook, maar was gelukkig binnen. Ik heb heel erg veel katten in de buurt, zeker een stuk of acht die regelmatig komen kijken of er nog wat te beleven valt in Mien Toentje. Het is dus echt oppassen geblazen voor de muis, maar hij is bliksemsnel. 
Toch is hij voor mij helemaal niet bang.

Bosmuis

Het is twee dagen uitzonderlijk warm voor de tijd van het jaar, maar liefst 18 graden hier vandaag! En dat begin maart. Ik heb de eerste vlinder van het jaar gezien, de citroenvlinder. Het lijkt Lente, maar ik laat me niet van de wijs brengen, want dit weekend komt de Winter terug met sneeuw en ijs... Jammer, want Mien Toentje komt tot leven na maandenlang de adem ingehouden te hebben. 
Hoe dan ook, het mooie weer was aanleiding voor de bosmuis van Mien Toentje om eens een frisse neus te gaan halen en een hapje te eten. Niet zo raar na al die tijd in zijn hol te hebben gezeten met voornamelijk nachtelijke uitstapjes. Ook de muis heeft de nieuwe voederplaats van de vogels uiteraard meteen ontdekt.
Het is hier goed te zien dat de bosmuis 
enorme ogen heeft waarmee 
hij alle kanten op kan kijken. Dat moet ook wel, voor heel veel dieren vormt hij essentieel voedsel. 
Ik ben benieuwd of deze muis hier blijft als de Winter eenmaal echt voorbij is. Normaal gesproken zoeken ze stadstuinen voornamelijk op voor de koude tijd van het jaar. Maarja, waar moet je anders heen als bosmuis met steeds minder bos. De voorplanting vindt vanaf maart plaats, tot in oktober. Omdat de mannetjes niet van de vrouwtjes kunnen worden onderscheiden zonder nader onderzoek (tenminste voor de mens), is het me volstrekt onduidelijk of er één bosmuis woont of meerdere. 
Als uitsmijter nog een filmpje:

Wakker!

Er is een kleine watersalamander veilig uit de winterslaap gekomen! Hier natuurlijk de foto van de salamander in kwestie. Dat is een pak van mijn hart nu ik het winterverblijf van de amfibieën moet gaan verplaatsen. Het lijkt er op dat dit een vrouwtje is.
Als de winter wat zachter is (want het heeft voornamelijk met de temperatuur te maken), kunnen ze al begin à half februari uit hun winterslaap komen. Nu duurde de vorstperiode best lang, dus ik vermoed dat deze salamander nog niet zo lang wakker is. Tijdens de winter teren ze op hun vetreserves. Ze eten niet, bewegen niet en halen nog maar nauwelijks adem. Ik heb begrepen dat het lijkt alsof ze dood zijn. 
Ze overwinteren eigenlijk altijd op het land, en leven ook doorgaans op het land. Alleen niet tijdens de voortplantingsperiode... Dan gaan ze het water in. En die tijd komt in zicht voor ze; ongeveer eind maart is het zover. Wie weet kan Mien Toentje het eerste amfibieën-nageslacht verwelkomen straks! Ik heb nog geen kikkers gezien, die zouden binnenkort ook wakker moeten worden.

Fase 2 & enige compensatie

Na de snoei van de meidoorn, is gisteren fase 2 ingegaan van de voorbereidingen op de renovatie van mijn huis. 
De klimop naast de achterdeur en op de pergola is volledig weg. Dit moest omdat ze de muren gaan impregneren met een vochtwerend middel. Dat ik geen vochtproblemen heb, maakt ze niet uit. Ook de klimop bij de schuur is grotendeels weg, ik heb gewoon een stukje laten zitten want daar hoeven ze alleen maar te schilderen. Af en toe een verzetsdaad houdt je sterk.
Het viel niet mee om de prachtige klimop te verwijderen. Vijf jaar lang ben ik bezig geweest om (naast de klimop uit de grond te kijken) elk takje zorgvuldig langs muur en pergola te leiden. Het was een mooie groene boog geworden die ook zicht op en van de achterburen belemmerde. De klimop bood aan velen een veilig onderkomen. Ik ben alleen al een spin of 10 tegengekomen. Nou ben ik niet al te dol op die flinke jongens, maar je kon zien dat ze net zo goed bang waren. 
De uitdaging zal er de komende tijd in zitten om het positieve te blijven zien. Wat betreft het kale stuk rondom meidoorn en waar de klimop zat, heb ik het lichtpuntje nog niet gevonden. Anoniempje heeft middels een reactie Mien Toentje een hart onder de riem gestoken, waarvoor mijn dank: 

"hallo mien toentje,

ik weet zeker dat alle mensen die

mien toentje een warm hart toedragen de kaalslag zullen betreuren.

heel veel sterkte!

anoniempje"

Maar Moeder Natuur zou Moeder Natuur niet zijn als er niet ergens een vorm van compensatie zou zijn. En die is gevonden met de verplaatsing van de vogelvoerplek. Ik heb besloten die alvast te verplaatsen naar een stuk tuin waar ze iets meer rust hebben de komende tijden. Dat heb ik maar meteen gedaan, zodat ze vast kunnen wennen aan de nieuwe omstandigheden voordat de stellingen worden opgezet. De vogels hebben meteen de nieuwe plek in gebruik genomen. Ze vinden het geen enkel probleem. Sterker nog; vanochtend zag ik tot mijn grote blijdschap een groenling (mannetje) zitten eten van de pinda's! Een primeur voor Mien Toentje! Dat zou op de oude voederplek niet zijn gebeurd, want die zat veel dichter op het huis, en sommige vogels zijn nou eenmaal wat schuwer.

Enfin, fase 2 is afgerond. Er volgen er nog twee met flink wat werk, die verband houden met zaken waarvoor het gewoon nog te vroeg is, zoals onder andere het snoeien van de vlinderstruiken, het opruimen van dood plantenmateriaal en het afdekken van de vijver.

Koning Winter

Koning Winter heeft Mien Toentje nog steeds in een ijzeren greep. Er ligt alweer een centimeter of 6 sneeuw ondertussen, en het sneeuwt maar door. Hoewel ik me heb laten verzekeren dat het toch echt binnenkort zachter gaat worden... Ik moet toegeven dat zelfs ik, als winterliefhebber, nu wel begin uit te kijken naar de Lente.
De plaatjes beginnen bijna eentonig te worden, maar laten wel zien dat Mien Toentje hard haar best doet met al heel wat knoppen en scheuten in de maak. Hier rechts zie je de uitlopers van de gebroken hartjes. Ik hoop dat die geen schade ondervinden.



Ook de helleborus zit goed in de knop. Kan toch niet meer duren zou je zeggen!
Bij de vijver staat een bodembedekker die al aan het bloeien is geslagen. Ik weet de naam niet.




De ijsvrijhouder draait hier overuren. Volgens mij is het de achtste keer deze winter dat er hier een sneeuwdek ligt!

Veranderingen

Nu de computer eindelijk is gemaakt, en ik niet meer naar een verwarrende psychedelische voorstelling van Mien Toentje zit te kijken, zullen er weer meer afleveringen volgen!
Eerst een kleine update. Moeder Natuur vindt het nog steeds niet echt tijd voor de Lente; sneeuw, dooi en ijs wisselen elkaar af. 
Maar ondertussen schrijdt de tijd wel voort natuurlijk, en gelukkig zien we de tekenen van de naderende Lente al wel om ons heen. De krokussen zijn uit! 
De komende maanden zal er het één en ander gaan veranderen in Mien Toentje. Helaas geen spannende eigen bedachte veranderingen. De Woningstichting is groot onderhoud aan het doen in mijn buurt. Daardoor zal ik twee klimoppen van de muren moeten verwijderen, tot mijn grote verdriet. De pergola moet tijdelijk van de muur, en de vogelvoederplekken verplaatst.
Ook heb ik vier dunne stammen van mijn prachtige meidoorn moeten omzagen, met pijn in het hart. Het is een wilde meerstijlige meidoorn, en dat maakte het hoekje nou zo mooi. Nu is het vreselijk kaal. Ik hoop dat ze straks weer uitloopt. De overwinteringsplekken voor de amfibieën moeten ook tijdelijk wijken. De werklui beginnen in April, dus gelukkig zijn ze dan uit de winterslaap! 
Ook in de schaduwtuin gaan er planten tijdelijk in een speciekuip leven om ervoor te zorgen dat er niemand op ze gaat staan.
Omdat het hele huis straks in de steigers staat, heb ik onlangs de twee vogelhuisjes van de voorgevel gehaald, om te voorkomen dat er iemand in gaat broeden. Tot nu toe zijn de nestkasten nog niet als kraamkamer gebruikt. De mezenkast wordt gebruikt als slaapplek door pimpelmezen. En dat was goed te zien! Binnenin de kast zijn ook sporen te vinden. 
De mussenkast (drie nestkastjes onder één dak) vertoont nog geen sporen van enige bewoning. Nog steeds heb ik de mussen niet teruggezien sinds de verbouwing van de straat vorig jaar. Zo zie je maar wat al die "vooruitgang" teweeg brengt.
Ondertussen staan beide kasten schoongeboend in de schuur te wachten tot al het geweld voorbij is.

Vermoedelijk zal ik de vijver te zijner tijd ook afdekken, zodat niemand er iets in kan gooien, zoals isolatiemateriaal. Een klein beetje cement bijvoorbeeld, zorgt ervoor dat het natuurlijk evenwicht compleet verstoord is. Een explosie van algen is het gevolg. Er zit dan weinig anders op dan opnieuw te beginnen. Dat moeten we voorkomen!
Al met al komen er dus veel veranderingen op Mien Toentje af de komende maanden. Ik kijk ernaar uit dat het allemaal voorbij is, en ik de boel weer kan gaan oplappen!