Wat is het hard gegaan de afgelopen twee weken! Van een wintertuin naar een lentetuin. Er staat al best wat in bloei.
Hier wat blauwe kiekjes.
Om de foto's groter te bekijken, kun je erop klikken.
Maar het is niet alleen blauw dat de klok slaat.
De gebroken hartjes zijn flink gegroeid, maar nog steeds niet zover als vorig jaar begin april!
De dotterbloemen zijn misschien nog wel het
hardst gegroeid. Ze staan prachtig in bloei, en er zitten nog heel wat knoppen aan.
De brem is ook een stuk later dan vorig jaar, maar staat op het punt van uitkomen.
De kerria hieronder doet het altijd goed. Wat een dankbare struik is dat. Er is een flink stuk afgehaald vanwege de plaatsing van de steigers, maar ze bloeit desondanks voluit.
Tot zover de planten. Met de insecten, vogels en zoogdieren gaat het goed. De vinkenkolonie is doorgetrokken, en het roodborstje is voor het laatst op 9 april gesignaleerd. Die zal ondertussen al wel thuis zijn aangekomen. De dag erna, op 10 april, hoorde ik de eerste tjiftjaf in de tuin van de buurman. En de eerste gierzwaluw heeft boven Mien Toentje een verkenningsvlucht uitgevoerd! Met een week verwacht ik ze massaal. Het hol van de bosmuis vertoont veel sporen van bewoning, dus het lijkt goed te gaan.
De vleermuizen vliegen weer rond in de schemering en avond. Het lijkt er sterk op dat ik vleermuizen tussen het plafond van de woonkamer heb. De hele winter hoorde ik al gekrabbel rond schemertijd en 's avonds. Ik dacht eerst dat het muizen waren. Maar die hebben weinig te zoeken daar, er is niets te eten. Ook klonk het niet echt als muizen. Te gek: wie heeft er nou vleermuizen in z'n eigen huis!
De bootsmannetjes waren een week geleden aan het paren. Dit is de eerste keer dat ik daar en foto van heb kunnen maken.
Ook vlogen ze zo de vijver uit! Een fiks insect om te zien vliegen trouwens.
Hier links zit er eentje op de lis.
Ook zijn de aardhommelkoninginnen druk bezig met het vinden van een kraamkamers. Diverse keren heb ik ze het hol van de bosmuis zien invliegen, dus wie weet!
Hier is een aardhommelkoningin druk in de weer op de helleborus.
En het is heerlijk om de vogels weer te horen zingen!
(...één klein minpuntje... weer geen amfibieën die de vijver waardig genoeg hebben geacht om er nageslacht in te produceren... misschien dat ik volgend jaar toch maar zelf voor kikkerdril ga zorgen...)
De steigers zijn geplaatst, en het is duidelijk dat er goede krachten aan het werk zijn in Mien Toentje. Aan zowel de achter- als voorzijde is dit geheel zonder problemen en slachtoffers verlopen! Vanaf 1 mei gaan de pannen eraf en begint het werk aan het dak. Het zal vast niet zonder schade blijven, maar tot nu toe ben ik blij met hoe het gaat.
Op dit moment worden de steigers rondom het huis (en dus in Mien Toentje) geplaatst. In de voortuin staan ze al, en daar is het erg goed gegaan met de planten.
Terwijl ik dit schrijf, beginnen ze aan de achterkant. Het wordt een flinke steigerpartij die zich ook naast de uitbouw, waar de keuken zit, uitstrekt. Ik heb veel voorbereidingen gedaan, en hoop dat de schade mee gaat vallen voor tuin, dier en plant.
Binnenkort meer!
Wat genieten is het vandaag in Mien Toentje! Met de zon die eindelijk weer uitbundig schijnt, schiet de temperatuur omhoog. Of althans, dat lijkt zo, het is uiteindelijk maar een graad of tien. Maar uit de wind heb ik heerlijk in het zonnetje gezeten en geluncht.
Maar ik ben ook bezig geweest. Veel dood plantenmateriaal weggehaald, de heg bemest, de vijver bijgevuld (het wordt echt tijd dat het gaat regenen) en de boel een beetje aan kant gemaakt.
Het gekke is dat ik nog steeds sneeuwklokjes in bloei heb staan, zij het dan in de schaduwtuin. In de schaduwtuin zijn de krokussen nog niet eens uit!
Bekijk voor de lol nu eerst even het bericht dat ik een jaar geleden publiceerde op Mien Toentje, zelfs nog een week eerder, klik hier: 1 april 2012
Je gelooft het verschil bijna niet! Ongelooflijk.
Het enige dat nu in bloei staat, naast de sneeuwklokjes, zijn een paar bloemetjes van het longkruid, de forsythia (nog maar net met een paar bloemen) de helleborus en één geel bloempje waarvan ik de naam nooit weet.
Als je op het bericht van 1 april 2012 kijkt, zie je dat de dotterbloemen bijna uitkwamen. Die staan nu met een paar stengeltjes ongeveer vier centimeter boven de grond! De gebroken hartjes staan zo'n 12 centimeter boven de grond... ze hebben veel vorstschade op eerdere uitlopers ondervonden.
Het pruimenboompje heeft nu alleen nog maar knoppen, geen blad, laat staan bloesems!
De meidoorn begint nu uit te lopen, er zijn veel knoppen en een paar daarvan beginnen zich te ontvouwen. Maar niks geen bloemknoppen zoals vorig jaar.
Ik ben zeer benieuwd hoe zich dit verder gaat ontwikkelen de komende tijd. Ik hoor van alle kanten dat men denkt dat het nu heel hard zal gaan. Dat denk ik ook wel, maar de achterstand zal niet zomaar weggewerkt zijn vermoed ik. Maar ik ben erg blij dat de winter voorbij is!