Bootsmannetje

Sommige insecten hebben het ook allemaal. Neem nou het bootsmannetje, die kan vliegen, lopen en zwemmen! Maar daar hangt wel een prijskaartje aan... hij is niet erg populair. Komt waarschijnlijk omdat hij gemeen kan bijten. Ook mensen, bij mij is het nog niet gebeurd, maar vele vijverbezitters zijn al eens gebeten bij onderhoud aan de waterplanten.
Het bootsmannetje wordt ongeveer 1,5 cm. lang en hoort bij de wantsenfamilie. Net als de libbelelarve is het een geducht roofdier. Hij pakt alles dat hij krijgen kan zoals visjes, kikkervisjes, insecten, wormen en soms ook soortgenoten. Maar ook grote hoeveelheden muggenlarven, dat helpt zijn imago misschien nog wat. Een vijver is een slagveld!
Het bootsmannetje wordt ook wel "rugzwemmer" genoemd, en hier boven kun je zien waarom.
Meestal vind je ze in vijvers, plassen water, soms zelfs in de regenton. Als je geluk hebt zie je ze af en toe boven water. Ik zag laatst iets bewegen op de krabbescheer, en dat bleek een bootsmannetje te zijn dat even boven kwam. Ze hebben geen kieuwen, en komen meestal lucht happen aan de oppervlakte van het water.

Rupsen van het landkaartje : laatste aflevering

Omdat er al een paar dagen geen landkaartjes-rups meer te bekennen is, heb ik de Vlinderstichting gecontacteerd met de vraag of ze zich misschien aan het verpoppen zijn. Nog geen uur later had ik dit antwoord:

"Beste Eef,
Erg leuk dat je zo diervriendelijk tuiniert. Jonge rupsen leven in grote groepen bijeen, volwassen rupsen leven solitair. Rupsen van het landkaartje overwinteren als pop, hangend aan een stengel in de kruidlaag. Vanaf half april tot eind juni en van begin augustus tot half september komen ze uit en worden ze landkaartjes.
Veel succes met je tuin.
Vriendelijke groet,
de Vlinderstichting"

Mijn rupsen zijn dus aan het verpoppen, en zullen deze winter in Mien Toentje als zodanig doorbrengen. Mocht ik een pop vinden zal ik deze zeker op Mien Toentje plaatsen. Maar wat betreft de rupsen was dit de laatste aflevering...







Daarnaast vroeg de Vlinderstichting of ze mijn foto van het eitjes-leggende landkaartje mochten gebruiken op hun site, want dat hadden ze nog niet. Als de foto aan hun kwaliteitseisen voldoet (grootte van het bestand en of die mooi genoeg is, dat is nog onduidelijk), mogen ze hem van mij gebruiken. Ook heb ik ze aanvullende informatie kunnen geven wat betreft het aantal eitjes per streng. Op hun site staat dat een landkaartje maximaal 10 eitjes per streng legt, terwijl mijn landkaartje een streng van 13, en een streng van 11 heeft gelegd. Een opsteker voor Mien Toentje: diervriendelijk tuinieren in de stad helpt kennis van de natuur vooruit!

Uitgeslopen libelle

Tijdens wat onderhoud aan Mien Toentje, zag ik een verlaten vel van een libelle onder een blad van de tongvaren zitten. Achter de kop zie je duidelijk het gat waardoor de libelle uit haar vel is gekropen.
Libellelarven zijn geen lieverdjes. Het zijn vraatzuchtige roofdieren, die met een uitklapbare grijper hun nietsvermoedende prooi beetpakken in een fractie van een seconde.

Het gaat zó snel, dat je het amper kan zien.

Ze eten waterdiertjes zoals muggenlarven, maar kunnen ook kleine vissen grijpen. Verklaart misschien waarom ik wat minder vissen heb dan in het begin...

Ze blijven van een paar maanden tot wel vijf jaar onder water! Ik dacht altijd dat ze via een waterplant uitslopen, zoals een waterjuffer. Deze larve heeft een behoorlijke afstand afgelegd, en op land een plek gezocht voor haar transformatie.

Hiernaast zie je de vijver links in beeld, en rechts de tongvaren. Er zit een zwarte cirkel om de plek van de larve-huid.



Rust

Het is rustig in Mien Toentje. De vogels zijn klaar met nestelen, en hebben dus geen reden meer om te zingen. Territoria zijn niet zo belangrijk op het moment. Daarnaast komen ze in de rui terecht, en dan kun je je maar beter koest houden.
Als ik rondkijk zie ik veel kruisspinnen midden in hun web zitten.
Na alle regen heb ik een enorme hoeveelheid slakken, in alle soorten en maten. Ik laat ze maar begaan. Wel erg jammer dat ze vijf vlinderplanten hebben opgegeten, nl. Koninginnekruid.
Met de rupsen van het landkaartje gaat het erg goed. Ze zijn nu ongeveer 3 à 4 cm. lang. Ze zitten niet meer allemaal op een kluitje, dus zullen ze zich wel zekerder voelen.

Zomer noemen ze dat geloof ik

Het wil maar niet lukken met het mooie weer deze zomer. Vandaag is het maar 17 graden, en waait het stevig. Terwijl ik dit bericht schrijf, begint het alweer te plenzen.
Ik heb geen vlinders gevonden voor de vlindertelling van afgelopen weekend. Helaas. Met regen en wind laten vlinders zich slecht zien. Op Vlindermee kun je de resultaten bekijken.
Toch doet Moeder Natuur haar best om Mien Toentje een beetje zomer te geven. Zo zijn de rudbeckia's altijd goed voor wat kleur, en   horen voor mij bij hoogzomer.
Ook heb ik de afgelopen week de eerste tomaten geoogst, ondanks gebrek aan zon. Ik heb een wilde tomaat en drie mini-tomaten planten.
De rupsen van het landkaartje blijven groeien als kool. Ze meten al 1,5 cm!
Hiernaast een nogal wazige foto van ze. Door de fikse wind was het onmogelijk om de brandnetel stil in beeld te krijgen.

Filmpje van de rupsen

Het is ongelooflijk hoe hard de rupsen van het landkaartje groeien. Elke dag zijn ze groter, en eten ze meer. Je kunt precies zien waar ze zijn geweest op de brandnetel; helemaal afgekloven. Hoog tijd voor een filmpje.

Dit weekend is het Vlinder-tel-weekend. Wil je ook bijdragen aan meer kennis over tuinvlinders, klik dan op Vlindermee.
Mien Toentje doet ook mee!

Rupsen van het landkaartje

Het gaat goed met de rupsen van het landkaartje, ze zijn al flink gegroeid en krijgen al een beetje hun borstelige voorkomen.
Het is altijd even zoeken waar ze precies zitten op de brandnetel, maar omdat ze zich steeds in een groep bewegen, zijn ze redelijk makkelijk te vinden.

Bruinrode heidelibellen

Dit Bruinrode Heidelibel-mannetje heeft de vijver vandaag zeer goed in de smiezen. Hij zit op een uitkijkpost, en er hoeft maar een ander mannetje langs te komen, of hij valt hem aan.

Hij wacht op een vrouwtje. Het vrouwtje is wat geler, en ziet er zo uit:







Ik heb ze geprobeerd te fotograferen terwijl ze aan elkaar boven de vijver vlogen, en dit is het resultaat.

Er is ook nog een Bruine Glazenmaker-vrouwtje langsgekomen, die van kop tot punt zo'n 10 cm groot is! Ik hoorde hem al van ver aankomen, het is een flink uit de kluiten gewassen insect. Helaas staat zij niet op de foto.

Gierzwaluwen vertrokken

Het is ineens een stuk stiller in de lucht boven Mien Toentje; de gierzwaluwen zijn sinds vandaag definitief vertrokken naar Zuid Afrika. Gisteren heb ik er nog twee zien vliegen. Ze gaan altijd de laatste week van juli/eerste week van augustus weg, en komen eind april/begin mei weer terug. Toen ik net omhoog keek, zag ik wel drie buizerds. Het is altijd een teken dat het seizoen weer een slag is gedraaid. Zo zijn sinds een dag of twee de bessen van de meidoorn echt rood. Dat valt meestal samen met het vertrek van de gierzwaluwen.