Rupsen van het landkaartje : laatste aflevering

Omdat er al een paar dagen geen landkaartjes-rups meer te bekennen is, heb ik de Vlinderstichting gecontacteerd met de vraag of ze zich misschien aan het verpoppen zijn. Nog geen uur later had ik dit antwoord:

"Beste Eef,
Erg leuk dat je zo diervriendelijk tuiniert. Jonge rupsen leven in grote groepen bijeen, volwassen rupsen leven solitair. Rupsen van het landkaartje overwinteren als pop, hangend aan een stengel in de kruidlaag. Vanaf half april tot eind juni en van begin augustus tot half september komen ze uit en worden ze landkaartjes.
Veel succes met je tuin.
Vriendelijke groet,
de Vlinderstichting"

Mijn rupsen zijn dus aan het verpoppen, en zullen deze winter in Mien Toentje als zodanig doorbrengen. Mocht ik een pop vinden zal ik deze zeker op Mien Toentje plaatsen. Maar wat betreft de rupsen was dit de laatste aflevering...







Daarnaast vroeg de Vlinderstichting of ze mijn foto van het eitjes-leggende landkaartje mochten gebruiken op hun site, want dat hadden ze nog niet. Als de foto aan hun kwaliteitseisen voldoet (grootte van het bestand en of die mooi genoeg is, dat is nog onduidelijk), mogen ze hem van mij gebruiken. Ook heb ik ze aanvullende informatie kunnen geven wat betreft het aantal eitjes per streng. Op hun site staat dat een landkaartje maximaal 10 eitjes per streng legt, terwijl mijn landkaartje een streng van 13, en een streng van 11 heeft gelegd. Een opsteker voor Mien Toentje: diervriendelijk tuinieren in de stad helpt kennis van de natuur vooruit!