Vijver herfstklaar

Mien Toentje heeft een nieuwe jas die wat beter bij de (naderende)herfst past. Vandaar een achtergrond van meidoornbessen, de tijd van voorjaarssterrenkroos ligt tenslotte al geruime tijd achter ons.
Ook in het kader van de herfst, is de vijver bespannen met een net.

Vorig jaar was ik er te laat mee, maar dit jaar niet! Teveel blad in je vijver haalt de zuurtegraad omhoog, en dat is niet wenselijk. Daarnaast krijg je veel "blubber" op de bodem.
Het net is zo'n 30 cm van de grond gespannen. Dit is zodat de vogels kunnen blijven baden en drinken, de egel(s?) kunnen drinken, en de amfibieën de vijver in en uit kunnen. Het laatste wat je wil is dat iemand verstrikt raakt, dat betekent een wisse dood.
Toen ik de foto maakte hoorde ik een bruine kikker knorren in het dovenetelveldje bij de houtstapel. Ik hoop dat ze weer in de vijver gaan overwinteren. Ook zag ik twee wantsen aan de wandel.

Het is geen moment echt droog in Mien Toentje, alles is klam en vochtig. Ik kom zo langzamerhand om in de slakken. Het valt me ook op dat er een enorme hoeveelheid kruisspinnen zijn.