IJs op de vijver

In de serie diervriendelijk tuinieren gaan we het hebben over ijs op je vijver.
Na drie nachten met zo'n 5 graden onder nul, ligt er natuurlijk een ijslaag op de vijver in Mien Toentje.
Zoals inmiddels bekend bij de trouwe lezers, wonen er in mijn vijver een aantal vissen, insectenlarven, waterinsecten, waterslakken, en als het goed is ook twee bruine kikkers in winterslaap(als de watersalamander er nog is, zal die op het land overwinteren). Iedereen heeft zuurstof nodig. Onder het ijs raakt dat niet alleen (langzaam) op, het gevaarlijkste is dat de gassen van de laag plantenresten onderin niet weg kunnen. Een opeenhoping van die gassen kan het leven kosten aan iedereen.
Dus is er in de winter al snel werk aan de winkel om een gat in het ijs te krijgen (en te houden!) waarmee je dit soort situaties onder controle hebt.
NOOIT een wak gaan hakken! Niet alleen heb je kans dat je je vijver lek slaat, maar de trillingen die dat veroorzaakt zijn op zich al genoeg om iedereen een wisse dood te bezorgen.
Wat doe je dan? Eenvoudig, je zet een pannetje met kokend water op het ijs, en wacht tot zich dat een gat heeft gesmolten. Met een fikse winter zoals die van vorig jaar, loop je al snel drie, vier keer naar binnen voor nieuw kokend water. Vanochtend was twee keer voldoende. Ligt er ook sneeuw, dan moet je dat weghalen van het ijs. Een kleine vijver is dan wel zo handig! Een laag sneeuw houdt het licht tegen, waardoor je zuurstofplanten stoppen met zuurstof maken.
Na al het zachte weer dat we hebben gehad (en helaas opnieuw gaan krijgen), is al vanalles uitgelopen in Mien Toentje. Niet alleen staan de sneeuwklokjes al sinds een week of twee in bloei, ook andere planten zijn er vroeg bij. Het kan haast niet anders of er moet flinke vorstschade zijn...