Terwijl ik dit schrijf, rond elf uur 's ochtends, is het maar liefst 6 graden onder nul. Wie had dat twee weken geleden gedacht! De winter is gearriveerd. Helaas heeft die winter al twee slachtoffers geëist. Net voordat de kou inzette trof ik één van de vissen dood in de vijver aan. Ik kon niet nagaan waarom deze vis dood was, ouderdom kan het in ieder geval niet zijn geweest. Ik hou de andere vissen goed in de gaten, als er een virus in de vijver zit moet je dat wel weten. Tot nu toe lijkt iedereen in goede gezondheid te verkeren. Maar het ergste is wel dat het merelvrouwtje dood is. Ik had al een vermoeden dat ze niet zo goed liep, en toen ik gisteravond thuis kwam zag ik haar dood onder de meidoorn liggen. Haar rechterpoot stond inderdaad in een vreemde hoek, maar of ze daaraan is overleden weet ik niet. Misschien was ze al een tijdje ziek. De kou zal misschien een factor zijn geweest. Het merelpaar van Mien Toentje vormde al geruime tijd een stel, en had elk jaar een nest. Toch zie ik (met mijn mensenogen) geen verschil in het gedrag van het merelmannetje. Hij eet en drinkt en gedraagt zich precies als anders. Hij liep gewoon langs het dode vrouwtje heen.
Met deze plotseling invallende extreme kou (het ene extreme seizoen na het andere) is een gat ijsvrij houden in de vijver een flinke opgave. Binnen een kwartier (!) ligt er alweer een laagje ijs op. Toch smelt ik er een paar keer per dag een gat in, zodat de gassen kunnen ontsnappen en er weer zuurstof in het water komt.
Voorlopig gaat het alleen maar kouder worden.
En het is een beetje preken voor eigen parochie, maar vergeet de vogels niet! Ze hebben ons hard nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten