Koudegolf

Het is officieel, we zitten in een koudegolf. En dat is te merken! Er zijn al temperaturen van -23 graden in Flevoland gemeten, hoewel Mien Toentje met een krakende -18 niet ver achter blijft. Dit duurt nu al een week, en voorlopig zijn we er nog niet af. Afgelopen vrijdag is er 6 cm. sneeuw gevallen hier. Het kan niet anders dan dat flora & fauna daaronder te lijden hebben. Onze natuur is niet gewend aan dit soort arctische omstandigheden.
Ook in Mien Toentje vliegen de vogels af en aan om te eten en te drinken. Elke ochtend tel ik of iedereen de nacht heeft overleefd. Tot nu toe gaat het iedereen goed. Las ik daar drinken? Met al dat ijs? Jawel, drinken! Nadat ik merkte dat ik elk half uur naar buiten moest om een wak te smelten in de vijver, heb ik een verstandige investering gedaan.
Het betreft een luchtpompje (in de schuur) dat een klein borrelsteentje (in de vijver) voorziet van zuurstof (via een slangetje). Een zogenaamde ijsvrijhouder. Niet alleen komt er zuurstof in het water, water dat in beweging is bevriest immers niet. Deze handigheid heeft de vuurdoop, ijsdoop eigenlijk, tot nu toe met glans doorstaan. Zeker als je bedenkt dat het in ons land niet veel kouder kan worden dan het nu is. Wat op zichzelf een geruststellende gedachte zou kunnen zijn, ware het niet dat record na record sneuvelt de afgelopen jaren.
In het filmpje zie je de werking van de ijsvrijhouder.

Dit is waarschijnlijk het enige onbevroren water in de wijde omtrek, dus er komen veel vogels drinken. De bijzonderste is de kramsvogel. Toen we vorig winter tussen pakweg november en maart in de sneeuw zaten, kwamen er ook op een gegeven moment kramsvogels eten in Mien Toentje. In een volgend bericht meer over de kramsvogel.